E sulmuan qysh në fillim si “djalin e babait”, e paragjykuan se nuk dinte të bënte asgjë në jetë përveç shpenzimit të parave…
Ornaldo është djali i Qifes dhe ndihet krenar por është dhe djali i një mësuese të nderuar e ndihet krenar dyfish.
I mirëarsimuar jo me diplomë kristalore por nga një universitet publik, i ri në politikë që më tepër dëgjon e pastaj vepron, i kudogjendur në zonën e tij elektorale dhe kontribues i vullnetshëm në kuvendin e Shqipërisë.
Prisnin të gjithë një Ornaldo gangster që kërcënon, xhirron gomat e makinave të shtrenjta rrugëve, tenderos paratë publike, abuzon me ligjin… por u zhgënjyen.
Modest në të jetuar, miqësor dhe i komunikuesshëm jo vetëm brenda parlamentit dhe partisë, i çliruar nga ngërçi i biografive ky djalë sjell sot modelin sesi një individ duhet të vlerësohet nga kontributet personale e duhet të gjykohet nga puna e tij.
Pavarësisht sulmeve dhe cinizmit Ornaldo Rakipi mbetet pjesa qytetare e politikës tonë dhe duke u rritur më tepër, më tepër do rrezatojë mirësi, edukatë dhe ndërgjegje.
