Vazhdojnë zënkat mes Luizit dhe Efit. Dyshja që dikur ishin aleatë në “luftë” tani janë kthyer në armiq të përbetuar.
Dje Luizi dhe Efi janë përplasur keq ndërsa po rrinin ulur në oborr, aq sa kanë përfunduar duke përdorur dhe fjalë banale mes njëri-tjetrit.
Luizi: Efi ik pirdhu zemër, me nënë time e ke jo me ma. Me mua e ke mbyllur.
Efi: Shumë i vogël po dukesh. E ke mbyllur ti me mua.
Luizi: Vazhdo ha m*ut.
Efi: Të bëftë mirë Luiz. Ta kam thënë që në fillim atë që thua për të tjerët haje vetë. Siç po e ha. Të bëftë mirë!
