Nga Edmond Arizaj
Nuk ka arritje tjetër më të madhe se kjo. Mbështjellë me delir, me pasion, me ankth, me superioritet, me elokuencë, me dashuri a urrejtje, i dëshiruar për të qenë në një rang me idhujt e tij që aq shumë i përmend, a për të lënë gjurmë më të thella se evropianë që nuk i llogarit, por fati i ka bërë drejtues të shteteve të mëdha, ç’rëndësi kanë këto?!
A ishte për një mik si Hashim Thaçi, a ishte për vete, a ishte për të treguar frustrimin përballë burokratësh, a ishte për të mbrojtur, apo për të sulmuar, ç’rëndësi kanë këto?!
Nëse fjalimi në Asamblenë e KiE pati disa reagime negative, nëse shumëkush brenda e jashtë Shqipërisë u zvogëlua më shumë teksa e dëgjonte, teksa gërr-mërrësit patologjikë shkarravitën nxitimthi, teksa politika shkumëzoi, ç’rëndësi kanë këto?!
Tek e fundit, asgjë mos ndodhttë! Hashim Thaçi, bashkë me bacën Jakup e me të tjerët edhe mund të bëjnë vite burgu, ata dikur ishin gati edhe të vriteshin! Mesazhi i dhënë nga Edi Rama, ishte kumbues: Shqipëria është Kosovë, Kosova është Shqipëri. Janë Një! Pas kësaj, çdo gjë tjetër ka zgjidhje.
