Sa i rëndësishëm është mjedisi i hershëm familjar në të cilin jeni rritur? Konkretisht, a mund të ndikojnë përvojat tuaja të hershme në fëmijëri dhe adoleshencë, tek ju si i rritur, si në mënyra të mira ashtu edhe në të këqija? Rezultatet e një sërë studimesh kërkimore të gjata, që ndjekin njerëz nga mosha 1 vjeç deri në moshën e rritur të mesme, sugjerojnë se, po, cilësia e marrëdhënieve familjare në fillim të jetës mund të ndikojë tek ju gjatë në moshën madhore.
Studimi Longitudinal Fullerton (FLS) filloi në Kaliforninë Jugore duke studiuar fëmijët në moshën një vjeçare, si dhe prindërit e tyre gjithashtu.
Vlerësimet bëheshin çdo vit, me matjet që vazhduan deri në moshë madhore. Krahas masave të fëmijës dhe prindërve, janë bërë një sërë vlerësimesh për cilësinë e mjedisit familjar. Një masë e tillë vlerësoi “marrëdhëniet pozitive familjare” (PFR) të cilat karakterizoheshin nga shoqërimi i mirë i anëtarëve të familjes dhe mbështetja e njëri-tjetrit. Familjet e larta në shkallën PFR kishin prindër mbështetës dhe nivele të ulëta konflikti, dhe fëmija priret të kishte një vetë-koncept më pozitiv dhe të performonte më mirë akademikisht, siç mund të pritej. E rëndësishme, cilësia e mjedisit familjar ishte e pavarur nga statusi socio-ekonomik i familjes (Preston et al., 2016).
Një studim i kohëve të fundit studioi se si ky variabël i marrëdhënieve pozitive familjare ndikoi te fëmijët 30 vjet më vonë, në mes të moshës madhore. Rezultatet sugjerojnë se fëmijët që u rritën në mjedise familjare më pozitive raportuan se ishin më të lumtur dhe më të shëndetshëm fizikisht dhe mendërisht, sesa fëmijët që u rritën në familje që ishin shumë më pak kohezive dhe mbështetëse (Ramos, et al., 2022).
Një studim tjetër që po zhvillohet po shqyrton se si mjedisi i hershëm familjar ndikon në qëndrimet e njerëzve në punë dhe rezultatet e hershme sugjerojnë se të rriturit që punojnë dhe janë rritur në familje më pozitive janë më optimistë për karrierën e tyre dhe se ata janë më elastikë dhe “imunë” ndaj niveleve të larta të stresit të punës.
Po fëmijët që u rritën në familje që ishin më pak mbështetëse dhe kishin nivele të larta konflikti? Në një studim tjetër që shqyrtoi mënyrën se si njerëzit i shihnin liderët, u zbulua se fëmijët nga këto familje me konflikte të larta prireshin të besonin se udhëheqësit më të mirë kishin tipart e “burrave të fortë” që ishin dominues, manipulues, të etur për pushtet dhe egoist (ëalker, et al., 2020).
Por pse dikush do ta mbështeste këtë lloj lideri? Një sugjerim është që këta fëmijë që u rritën në familje me konflikte të larta, vëzhgonin prindërit që përdornin këto lloj taktikash për të mbajtur nën kontroll konfliktin – ata mund të kishin bërtitur apo të kishin përdorur dhunë fizike. Pra, të parit e një prindi “tiranik” që kontrollon një mjedis familjar kaotik mund t’i ketë bërë këta individë të besojnë se taktikat e udhëheqjes së njerëzve të fortë funksionojnë mirë.
