Sonila Meço thotë se bezdiset shumë që shqiptarët janë kaq pasivë.
Ajo shprehet se ata janë kthyer në spektatorë të një shou të ofruar nga Rama.
“E dini çfarë më bezdis më shumë? Që në vitin 2025, në një kohë kur njerëzit në mbarë botën pyesin veten se çfarë do të sjellë e ardhmja, ne këtu në Shqipëri kemi ndaluar së pyeturi.
Jo, jo se jemi të lumtur. Por sepse kemi mësuar të mos presim më asgjë.
Dhe pyetja fjetur amnezisë sonë kolektive është: cfarë dua e meritoj unë nga një qeveri e re?
Dikur ndryshimi i qeverisë ishte si të vinte një shef i ri në punë: do të jetë më i mirë apo më i keq? Si një lidhje e re pas një të vjetre toksike: do ta bëjë jetën më të bukur apo më të shëmtuar?
Sot…0 emocion. Pushteti nuk na trajton si sovran, por si spektatorë të një reality shoë ku biletën e paguajmë me taksat, me varfërinë dhe me heshtjen tonë. Qeveria e re është thjeshtuar në një listë emrash, ku i vetmi kuriozitet është për të parë nësa na ka dalë ndonjë kushëri a komshi ministër…që edhe atë, s’e kemi kurrë.
Por unë refuzoj të harroj pyetjen e parë dhe e them publikisht si e dua qeverinë e re.
Troç, unë dua të shoh SHPRESË! Një ministër që kur e sheh, mendon: “Ok, ky/ajo e di çfarë bën.” Dua akte dhe BESIM të vërtetë.
Qeveria që dua nuk është spektakël. Nuk është reality shoë, as kast i ricikluar figurantësh.
Dua njerëz me integritet! Jo me dosje plot akuza.
Dua fytyra të reja, por që ngjitjen në karrierë e kanë patur profesionale.
Qeveria që dua është e padukshme në ekran, por e prekshme në jetën e përditshme.
E ndjen te rruga që nuk shembet nga shiu, te spitali që nuk të le të vdesësh, tek qytetet që nuk shpopullohen, tek arsimi, që nuk lëngon në fundin e listës PISA, tek çmimet që nuk të marrin shpirtin.
Qeveria që dua nuk ka kryeministër-shoëman, por profesionistë që japin llogari. secili me rolin e vet, askush mbi ligjin.
Ajo nuk është pronë e kryeministrit, por kontratë me qytetarët.
Qeveria që dua nuk i frikësohet transparencës, as kritikës, as llogaridhënies.
Dhe mbi të gjitha, dua njerëz që dinë të kundërshtojnë. Kur shohin që puna që kanë marrë përsipër mund të dështojë, kur interesi i publikut cënohet, të kenë kurajën të thonë JO!
A e morën shqiptarët të paktën një nga këto kur panë qeverinë e re?
Asnjë për bé!
Aty në sallën e prezantimit të qeverisë së re Ministrat e rinj e mësuan fatin e tyre si konkurrentë në një reality shoë: emri i thirrur nga kryeministri vlente më shumë se çdo meritë, çdo CV, çdo projekt. Ndaj dhe reagimi ngjante aq patetik. Si një reality shoë i ndërtuar me skenar.
Ne meritojmë një qeveri që na jep arsye të shpresojmë, jo vetëm të ankohemi. Shqiptarët nuk kanë luksin të kërkojnë mrekulli. Por kanë të drejtë të kërkojnë normalitet.
Ndoshta e vetmja logjikë normale (brenda marrisë së vet llojit të qeverisjes në mandatin e katërt) ngjan Ministria e Inteligjencës Artificiale në një vend ku inteligjenca natyrore sistematikisht është injoruar, dhunuar, poshtëruar, izoluar, përzënë e vrarë.
Nëse publiku nuk reagon, ky shoë do të vazhdojë pafund. Por çdo reality shoë sos nje dite. Pyetja finale që sfidon amnezinë tonë kolektive është: a do ta mbyllë publiku shfaqjen, apo do të mbetet spektator i përjetshëm”, shkruan Sonila.
