Mizoria përkufizohet si çdo veprim që shkakton dhimbje ose vuajtje te një person ose kafshë, ndonjëherë në mënyrë të paqëllimshme, por shpesh me qëllim në mënyrë që të nxisë kënaqësi te personi që e kryen atë.
Sigurisht, shumë njerëz mund të mos e pëlqejnë mizorinë, por ka shumë që tërhiqen nga mizoria. Ata mund të pëlqejnë ta kryejnë atë, ose mund të pëlqejnë të dëshmojnë mizorinë e denigrimit të të tjerëve. Ka një sërë faktorësh që mund të shkaktojnë tërheqjen ndaj mizorisë nga çdo individ.
Këta faktorë përfshijnë arsyet si më poshtë:
Dëshira për pushtet dhe kontroll
Kjo është shpesh forca lëvizëse për paragjykime, ngacmime dhe madje edhe dhunë. Mund të jetë themeli i mizogjinisë, paragjykimeve dhe ngacmimeve në vendin e punës, madje edhe dhunës në familje.
Një shprehje zemërimi
Zemërimi, i përjetuar me vetëdije ose pa vetëdije, mund të kontribuojë në forma të ndryshme të mizorisë. Si i tillë, mund të jetë një rritje e dëshirës për hakmarrje ndaj atyre që kanë bërë që dikush të përjetojë vuajtje emocionale ose fizike.
Një reagim ndaj frikës
Mizoria mund të jetë një reagim ndaj frikës, një ndjenjë kërcënimi e shkaktuar nga të tjerët, qoftë i vërtetë apo i imagjinuar.
Një pasojë e traumave të fëmijërisë
Traumat e fëmijërisë që përfshijnë abuzimin fizik ose seksual, qoftë dhe dëshmitar të këtyre ngjarjeve, mund të çojë në një predispozitë ndaj mizorisë. Kjo mund të jetë një mënyrë për t’u përballur me të mbyturit nga ngjarjet dhe emocionet negative që nuk janë përpunuar plotësisht, pranuar dhe kaluar.
Lidhja me një grup të prirur për të qenë mizorë
Disa njerëz mund të jenë mizorë në përpjekje për t’u pranuar nga një grup që përkrah mizorinë.
Ndonjëherë, emocionet negative mund të jenë ngjitëse në grup, duke i bërë anëtarët të sillen në mënyra që pasqyrojnë gjykimin më pak të pjekur sesa mund të jetë tipike për ta. Kjo reflektohet në turma dhe forma të ngjashme.
Dhembshuria si ‘kundërhelm’ ndaj mizorisë
Mungesa e ndjeshmërisë ose kufizimi i saj mund të kontribuojë në sjelljet mizore të një personi. Ata që kanë frikë ose nuk ndihen rehat me dhembshurinë, kanë më shumë gjasa ta shohin atë si një shenjë dobësie.
Megjithatë, siç përshkruhet nga Paul Gilbert, dhembshuria është ‘kundërhelmi’ ndaj mizorisë. Dhembshuria për veten është një kundërhelm ndaj mizorisë së drejtuar ndaj vetvetes.
