I nderuar Kryeministër Rama,
Diaspora shqiptare në Itali numëron më shumë se 600 mijë vetë dhe është komuniteti më i madh i emigrantëve, pas atij rumun.
Brezi ynë është ai që realizoi ëndrrën e lirisë pas 50 vitesh diktaturë dhe që filloi transformimin strukturor të vendit, duke e shoqëruar atë drejt demokracisë. I njëjti brez që gjeti shumë dyer mbyllur, por që mundi të rezistojë dhe të ndërtojë një të ardhme.
Anija e Vlorës dhe tragjedia e Kanalit të Otrantos janë dy anët e së njëjtës medalje, janë dy eksode të paharrueshme, mes mirëpritjes e, herë-herë, refuzimit dhe, së fundi, integrimit në Itali. Ajo aventurë ishte një udhëtim shprese që ne e mbajmë në kujtesën tonë, së bashku me ëndrrat dhe historitë që ende kemi për të treguar.
Jeta e komunitetit tonë në Itali ka qenë dhe është bërë nga puna e palodhur, duke u integruar në strukturën sociale dhe duke punuar në të gjithë sektorët (shërbime, ndërtim dhe punë të pavarur), duke kapërcyer paragjykimet dhe stereotipet për origjinën tonë.
Integrimi i shqiptarëve në Itali përbëhet nga angazhime politike: në zgjedhjet e fundit parlamentare në Itali ishin mbi 700 kandidatë. Duke treguar se, ne, shqiptarët, me banim në Itali, jemi gati të japimim kontributin tonë në vendin që na priti por edhe në atdhe.
Për këtë arsye, i nderuar Kryeministër, ju kërkojmë të na kushtoni vëmendjen e duhur dhe të na dëgjoni sipas pikave të mëposhtme:
1. Garantimi i të drejtës së votës së diasporës – e drejtë kushtetuese dhe premtim elektoral i papërmbushur
Diaspora e Greqisë dhe e Italisë së bashku janë në numër sa votuesit e zgjedhjeve të fundit parlamentare në Shqipëri, ku morën pjesë vetëm 46% nga votuesit e regjistruar në procesin elektoral, duke shfaqur pjesërisht brishtësinë e demokracisë sonë. Kandidatët shqiptarë në zgjedhjet e fundit parlamentare në Itali shfaqën dëshirën për të kontribuar në jetën sociale, ekonomike dhe politike të vendit pritës.
Këtë përvojë ne dëshirojmë ta vëmë në dispozicion të vendit tonë dhe kërkojmë të na lejohet të kontribuojmë aktivisht në realizimin e reformave në ekonomi, arsim, shëndetësi, siguri, drejtësi dhe kulturë për të ndërtuar një Shqipëri të gjelbër, garantuese për të mirën publike, duke mbrojtur natyrën me sistemin e zonave të mbrojtura. Për realizimin e këtij vizioni mbetet prioritare një luftë e qartë dhe efektive kundër korrupsionit.
2. Krijimi i Institutit të Kulturës Shqiptare në Itali
Falë punës së vullnetarëve, shkollat e gjuhës shqipe janë hapur në të gjithë Italinë për të garantuar një lidhje të ngushtë mes brezave të rinj me rrënjët e tyre historike dhe kulturore.
Vetë karakteri i punës me bazë vullnetare e bën të vështirë realizimin e një koordinimi unitar. Ndihma që marrim nga Qendra Botuese e diasporës nuk është e mjaftueshme. Përvoja e Ministrisë për Diasporën përfundoi pa rezultate dhe instrumentet aktuale të vendosura nga qeveria nuk janë të mjaftueshme në misionin madhor të ruajtjes dhe kultivimit të identititet kombëtar jashtë kufijve të atdheut.
Për këtë arsye kërkojmë formalisht ngritjen e Institutit të Kulturës, edhe ky premtim i kahershëm, ende mbetet i parealizuar.
3. Angazhimi për të krijuar bazat që qytetarët shqiptarë të mos braktisin Shqipërinë
Fenomeni migrator nga vitet ’90 e deri në ditët e sotme ka sjellë si pasojë shpopullimin progresiv të vendit dhe rritjen e moshës mesatare të popullsisë, faktor që nuk mund të injorohet në qoftë se duam të garantojmë një sistem pensionesh jetëgjatë. Sistemi shqiptar i sigurimeve sociale është në rrezik. Janë rreth 600 mijë punëtorë pa kontribute.
Në Shqipëri nuk mungon puna, por të drejtat në punë. Ka mungesë kontrolli për verifikimin e zbatimin e legjislacionit dhe Kodit të punës, një domosdoshmëri kjo për të ulur numrin e të rinjve dhe familjeve që braktisin vendin.
Zoti Kryeministër, Ju jeni sot në Itali për të na kujtuar marrëveshjen e fundit me qeverinë Meloni për pensionet e punëtorëve shqiptarë në Itali. Është padyshim rezultat i punës së Qeverisë suaj, që ne e falënderojmë, por është edhe rezultat i përpjekjeve të shoqatave dhe vullnetarëve shqiptarë në Itali. Një rezultat që shpresojmë të sensibilizojë bashkëatdhetarët tanë që jetojnë në Shqipëri me pensione ndër më të ulëtat në Europë.
Zoti Kryeministër, migrimet janë një sfidë epokale e dekadave të vijim, ku percakohet konsensusi dhe fati i partive politike në çdo vend të botës.
Çështja e “qendrave të pritjes” për emigrantët në pritje të identifikimit që Shqipëria po ndërton për Italinë na shqetëson shumë.
Kujtojmë se emigrantët që mbërrijnë sot në brigjet italiane kanë të njëjtat ëndrra dhe shpresa si dhe ne tridhjetë vjet më parë. Ne jemi në anën e tyre sepse të njëjtin fat e kemi përjetuar edhe vetë, dhe për këtë arsye kërkojmë që kjo tematikë të trajtohet me respekt e dinjitet.
Me këtë logjikë edhe emigrantët tanë në Mbretërinë e Bashkuar rrezikojnë të shkojnë në Ruandë. Nuk do të donim që Shqipëria të bëhej Ruanda e Europës!
Zoti Kryeministër, në Shqipërinë komuniste trenat udhëtonin me 50 km në orë dhe nuk arrinin kurrë në kohë. Sot në Shqipëri nuk udhëton asnjë tren, dhe koncesionet për linjat e reja hekurudhore parashikojnë shpejtësi të larta mbi 300 km në orë.
Të gjithë ne shpresojmë që politikat kombëtare ta bëjnë vendin të përparojë duke e vendosur atë në nivelin e vendeve më të zhvilluara, një shpresë që na bën të sigurt, por edhe na shqetëson, pasi vëmë re shumë kontradikta.
Për këtë, i nderuar Kryeministër, ju kërkojmë që zëri ynë të arrijë në insitucionet shqiptare, duke vlerësuar sakrificat, përvojën e jetën tonë jashtë atdheut.
Rroftë Shqipëria!
Kryetar i shoqatës Besa-Aps
Edmond Godo
